Dlaczego warto rozszerzać dietę dziecka metodą BLW?

Metoda BLW to metoda rozszerzania diety dziecka, która pozwala mu na samodzielne jedzenie. Opiera się ona na ominięciu etapu karmienia łyżeczką pokarmów w postaci papek. W zamian tego dziecku podaje się różne warzywa, owoce czy mięsa w takiej postaci, aby mogło ono samodzielnie chwycić je w rączkę i wziąć do buzi. Z tego względu ważna jest również ich odpowiednia miękkość oraz wielkość, aby małe dziecko było w stanie je rozgnieść i połknąć bez ryzyka zadławienia.

Dlaczego ta metoda jest atrakcyjna dla dziecka?

Dziecko w procesie jedzenia staje się samodzielne, dostaje również możliwość wyboru tego, co zje z talerza oraz w jakiej ilości. Często karmienie przez rodzica stwarza opór u dziecka a dzięki metodzie BLW jedzenie kojarzy mu się z przyjemnością a nie przymusem. Dziecko również ma kontrolę nad swoim ośrodkiem głodu i sytości - je tyle, ile potrzebuje i kończy wtedy, kiedy jest nasycone.

Samodzielne jedzenie umacnia rozwój dziecka oraz kieruje jego uwagę na jedzenie a nie na osobę, która go karmi. Ponadto dziecko kształtuje precyzję chwytania i koordynację ruchową, będąc aktywnym uczestnikiem procesu jedzenia. W tym czasie rodzice mogą spożywać posiłek razem z dzieckiem a co ważne jeść nawet te same produkty. Dzięki temu w dziecku wzmacnia się przekonanie, że jest takim samym członkiem rodziny jak reszta osób i jego nie dotyczą inne zasady. Należy pamiętać, że dziecko uczy się poprzez obserwację, także to, co na talerzu rodziców, będzie chciało mieć prawdopodobnie również na talerzu u siebie.

Kolejną zaletą metody BLW jest fakt, że dziecko ma szansę poznania różnych smaków, ale też faktury czy konsystencji produktów. Dzięki temu będzie wiedziało, że marchewka jest lekko słodkawa i pomarańczowa a brokuł lekko gorzkawy i zielony. Jeżeli podajemy jedzenie w formie papek, to dziecko nie ma szans poznać produktów, bo wszystko jest składnikiem jednej papki.

Jakie są wady tej metody?

Na pewno nieporządek, który stwarza się, kiedy dziecko samodzielnie je. Jednakże w miarę nabywania umiejętności jedzenia, będzie się to zmniejszało. Niektórzy rodzice mogą obawiać się zakrztuszenia, ale badania potwierdzają, że od 6 miesiąca życia dziecko posiada wystarczającą zdolność rozwojową do spożywania pokarmów w różnorakiej konsystencji. Omijanie stałych posiłków może powodować wybiórczość pokarmową i późniejsze problemy z umiejętnością radzenia sobie z innymi konsystencjami niż papkowata. Udowodniono, że podawanie posiłków wymagających gryzienia czy żucia wspiera rozwój aparatu mowy dziecka i zwiększa ich akceptację na różne produkty.

Źródła:

1. Szajewska H., Socha P., Horvath A., Rybak A., Zalewski B.M., Nehring-Gugulska M., Mojska H., Czerwionka‑Szaflarska M., Gajewska D., Helwich E., Jackowska T., Książyk J., Lauterbach R., Olczak-Kowalczyk D., Weker H., Zasady żywienia zdrowych niemowląt. Stanowisko Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci, Przegląd Pediatryczny 2021, 1-21.

2. Białek-Dratwa A., Soczewka M., Grochowska-Niedworok E., Rozszerzanie diety niemowlęcia z wykorzystaniem metody baby-led weaning („bobas lubi wybór”), Pediatr Med Rodz 2020, 16 (4), p. 362–367.