Czy dieta redukcyjna w przypadku BED to dobry pomysł?

Jeżeli chodzi o sferę cielesną, to dużemu odsetkowi osób chorujących na BED towarzyszy nadwaga i otyłość oraz inne schorzenia z tym związane. W związku z tym zasadne wydaje się pytanie, czy pomoc dietetyka w tym przypadku powinna skupić się na wprowadzeniu diety redukcyjnej i odchudzaniu?

Dla wielu odpowiedź może wydawać się oczywista. Przecież w wielu miejscach spotykamy przekaz, że nadwaga i otyłość to coraz większy problem, z którym należy walczyć poprzez zmianę diety oraz stylu życia. Jednakże w tych komunikatach zapomina się o tym, że nie jesteśmy wyłącznie ciałem. Jeżeli osobom z kompulsyjnym objadaniem się w pierwszej kolejności proponujemy dietę redukcyjną, czyli taką, która dostarcza mniej kalorii niż dana osoba potrzebuje w celu zmniejszenia masy ciała, to tak, jakbyśmy proponowali komuś ze złamaną nogą trening na siłowni. Osoba, która choruje na kompulsyjne objadanie się, potrzebuje przede wszystkim zaopiekowania pod kątem emocjonalnym oraz nauczenia się prawidłowych wzorców żywieniowych, słuchania sygnałów płynących z własnego ciała czy uregulowania ilości i godzin posiłków. Odchudzanie i wprowadzenie deficytu kalorycznego z dużym prawdopodobieństwem zaogni problem, ponieważ niewyregulowany organizm zostanie wystawiony na jeszcze większy stres, nie posiadając wystarczających zasobów, aby sobie z tym poradzić.

Nauka odżywiania zgodnie z własnymi potrzebami jest w tym przypadku bardzo ważna, ponieważ zwiększa nie tylko poczucie sprawczości i zaufania do swojego organizmu, ale wpływa również pozytywnie na zdrowie fizyczne i psychiczne. Ewentualne deficyty kaloryczne mogą być rozpatrywane dopiero w momencie wyleczenia z zaburzeń odżywiania.